Remasterować grafikę, czy może nie?

Kiedy w 2011 roku People Can FLy wydawało swojego Bulletstorma, wiele głosów krzyczało o downgradzie graficznym. Dziś po latach i po wydanym ponad półtora roku temu Bulletstorm Full Clip Edition, twórcy gry zdradzają co nieco z trudnej drogi, jaką przeszedł Bulletstorm aż do remastera.

O tym z jakich powodów gra wyglądała ostatecznie tak jak wyglądała, i dlaczego powstawanie remastera było tak trudne i żmudne, możecie przeczytać na blogu People Can Fly.

Wśród graczy mamy zwolenników "martwe gry powinny zostać martwe'', oraz tych hołdujących zasadzie, że wszystko wygląda lepiej na nowych generacjach. Pytanie jest jedno, warto?

Trudna droga Bullestroma dowodzi, że trzeba się dziesię razy zastanowić. Sama strzelanka PCF spotkała się z wieloma słowami krytyki (ale również słowami uznania i uroczych sentymentów) po wypuszczeniu wersji Full Clip. A bo po co to, a bo tylko grafika odszumiona i nic się nie zmieniło, a bo to słaby remaster dobrej gry itp, itd.

Ostatecznie jednak udało się dokończyć nowy projekt, ale ilość problemów z jakimi zmaga się remasterowany tytuł jest znaczna i w ostatecznym rachunku jest to zagranie dość ryzykowne. No bo kto chce grać w remastera Dead Island, mając do dyspozycji Dying Light i nadchodzące DL 2, które na pierwszym gameplayu wygląda tak, że ślinka cieknie? Ech pewnie znajdą się i tacy, ba! Sama nawet bym się skusiła, ale z drugiej strony po co marnować środki, które można włożyć w nowy tytuł?

Przykład Bulletstorma dobrze pokazuje, że ten remaster służył głównie twórcom gry, którzy wreszcie na własnych warunkach i bez ograniczen sprzętowych wypuścili produkt taki, jaki widzieli od początku w swoich głowach. A dla fanów, coż znosi to z pewnością ograniczenia sprzętowe i zdecydowanie ułatwia dostęp do tytułu.

Pełny wpis People Can Fly na temat remastera znajdziecie tutaj.

[Źródło: youtube.com]