Badania Emily Matthew z 2012 roku na próbie 874 osób
Temat poruszany przez wszystkie możliwe portale i programy nie raz. Zaledwie 5 dni temu, podczas eliminacji do finału 62. Konkursu Piosenki Eurowizji, komentator gospodarzy Serhij Prytuła zaserwował nam porcje bardzo niewybrednych komentarzy na temat polskiej wokalistki. Kobieta na scenie musi się z tym liczyć, w końcu udostępnia swój wizerunek publicznie, ale dziewczyna grająca w Overwatch? Okazuje się, że ona również.
Nie bez powodu zestawiam ze sobą dwie różne sytuacje. Obie są dosyć świeże, i pokazują jak daleko jesteśmy od rzeczywistej równości płci. Kasia Moś, nasza eurowizyjna reprezentantka wczorajszego finału, wyglądała dość odważnie. Filigranowa z potężnym głosem, odziana jedynie w kilka białych skrawków materiału. Komentator musiałby być ślepcem, gdyby nie dostrzegł ewidentnych walorów urody. Jednak seria wypowiedzi pod tytułem
''Jakie cycki, Matko Boska! Polska musi być w finale! Po prostu musi być w finale'', pociągnęła za sobą kolejne wątki. Tu ktoś wygrzebał jej nagą sesję dla magazynu Playboy z zeszłego roku, oczywiście promująca adopcje schroniskowych pupili, a tu ktoś przyczepi się do zeszłorocznego reprezentanta Polski, Michała Szpaka, bo on takich piersi nie ma. Nigdy nie będzie miał, jest mężczyzną. Piersi to jedna z wielu cech, świadczących o zróżnicowaniu płciowym. Szkoda, że przez setki tysięcy lat ewolucji jeszcze wiele osób się do tego nie przyzwyczaiło.
O Eurowizji tyle słowem wstępu, bo dla nas prawdziwie ważnym tematem jest środowisko graczy. I tak dzisiaj z rana nadrabiając zaległości prasowe z ostatnich dwóch dni, między Kasią Moś a trailerami nowych produkcji trafił mi się artykuł o seksizmie. Na portalu
cogconnected.com przedstawiono historię dziewczyny, która niejednokrotnie była poniżana ze względu na płeć. Oprócz 16 minutowego filmu zamieszczonego w tekście, dziewczyna ma ich jeszcze kilka na swoim kanale na YT.
Dlaczego to nagrywa? Dlaczego ich nie zmutowała? Przez chwilę sama się nad tym zastanawiałam. Szukanie atencji i próba zwrócenia na siebie uwagi. Prawda jest taka, że ani ja ani nikt kto pomyślał podobnie nie ma racji. Po fali hejtu jaka wylała się na nią po opublikowaniu artykułu Mario Brasha, Glisa wyjaśniła prawdziwe powody.
''Dla wszystkich tych, którzy uważają, że zawsze znajdą się tacy ludzie:
- Mam nadzieję, że nie, i staram się temu zapobiegać.''
W opisie filmu zamieściła informację, że wstawia te przykłady po to, by dać ludziom wgląd na to jak kobiety są traktowane online.
''To nie jest ok, i robię co w mojej mocy, by to pokazać.''
U nas temat również gościł niejednokrotnie. A to w serii
Męskie ZaGranie, a to przy okazji wywiadów ze streamerami czy gośćmi redakcji. Przykre jest to, że temat ciągle przerabiany i nudny już dla każdego, wciąż musi zostać odnawiany. U Asi na blogu pojawiła się rozmowa z różnymi kobietami, które na co dzień zajmują się bliżej lub dalej grami. Prawie wszystkie potwierdziły, że zetknęły się z seksizmem w grach. Czy to jest powód dla którego kobiety wciąż nie mogą przebić się na scenie esportowej?
Przykre jest to, że kolejny raz poruszam ten temat, ale nie wolno milczeć. Wszyscy powinniśmy pracować na dobrą atmosferę w grach online, bo przecież tworzymy ją dla siebie. To my spędzamy tam te niezliczone godziny oczekując rozrywki i przyjemności. Milczenie, to ciche przyzwolenie na takie działania, milczenie to krycie sprawcy, to jest po prostu współudział. Dotyczy to nie tylko seksizmu, ale i przemocy czy każdej krzywdy robionej innemu stworzeniu. Nie milcz, reaguj.
A może Wy po prostu chcecie, żebyśmy nosiły burki zamiast sukienek?
Niech zadziała efekt motyla, zmieniajmy wydarzenia obok siebie, by zamienić chociaż cześć świata w przyjemniejsze miejsce. Zapraszam Was serdecznie do dyskusji w komentarzach.
[Źródło:
cogconnected.com,
youtube.com]
Komentarze